szafarze
Idea i powstanie formacji dojrzewały od 1975r., kiedy to powstał dokument Kongregacji Kultu Bożego wprowadzający posługę nadzwyczajnego szafarza do udzielania Komunii św. uzasadniając to dobrem duchowym wiernych i prawdziwą koniecznością. Z powyższego dokumentu wyniknęły zadania dla nadzwyczajnych szafarzy Komunii św.:
  1. zanoszenie Komunii św. chorym w domach prywatnych, szpitalach i innych zakładach;
  2. pomoc w udzielaniu Komunii św. podczas Mszy św., zwłaszcza w niedziela i święta.
Historycznym rokiem w powołaniu formacji Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii św. jest rok 1990. W tym, bowiem roku Konferencja Episkopatu Polski określa ogólne warunki powołania formacji, Diecezjalna Komisja liturgiczna opracowuje zalecenia obowiązujące na terenie Diecezji Opolskiej, zatwierdzone następnie przez Abpa Alfonsa Nossola.
Kto może zostać szafarzem?
Nadzwyczajnym szafarzem Komunii św. mogą być mężczyźni w wieku 35-65 lat. Kandydaci muszą:
  1. wyróżniać się dojrzałością w wierze, zdrową pobożnością eucharystyczną i intensywnym życiem sakramentalnym;
  2. odznaczać się wzorowym życiem moralnym i solidnością w życiu zawodowym, małżeńskim, rodzinnym i sąsiedzkim;
  3. posiadać przynajmniej wykształcenie ponadpodstawowe;
  4. aktywnie uczestniczyć w życiu parafialnym i cieszyć się poważaniem duchowieństwa i wiernych;
  5. odznaczać się sprawnością psychiczną i fizyczną oraz cechami ułatwiającymi nawiązywanie kontaktów z osobami chorymi i w podeszłym wieku;
  6. mieć ukończony kurs przygotowawczy, który kończy się egzaminem pisemnym i praktycznym udzielania Komunii św.
Dowodem upoważniającym do pełnienia posługi pomocnika Komunii św. jest Dekret Biskupi (imienna zgoda wystawiona na prośbę Proboszcza Parafii) przedłużany po upływie określonego czasu. Przedłużanie dekretu odbywa się zawsze w Uroczystość Chrystusa Króla, (Święto Patronalne Formacji).

Nadzwyczajnymi Szafarzami Komunii świętej w naszej parafii są:

  1. Robert Halfar
  2. Bernard Kupka