Nazwa wsi pochodzi od nazwiska pierwszego proboszcza Johanna von Waynerdorf. Istnienie miejscowości potwierdzone w 1370 r. wśród dóbr klasztoru dominikanek w Raciborzu. W 1377 r. zaś po raz pierwszy wymieniony proboszcz. W rejestrze świętopietrza z 1447 r. parafia wyliczona jest w archiprezbiteracie raciborskim. Stojący obecnie w Wojnowicach murowany kościół parafialny pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego jest kolejną budowlą na tym miejscu. Pierwotnie stał tutaj kościół drewniany. Wzmianki o tej budowli pochodzą z 1377 r., Na miejscu drewnianej budowli w latach 1793-95 wzniesiono budowlę murowaną. Nadano jej wówczas cechy późnobarokowo-klasycystyczne. Proboszczem był wtedy ks. Joseph Weyrauch.
Rok 1913, a także lata 1931-1932 przyniosły z sobą dokonanie gruntownej przebudowy oraz powiększenie świątyni, gdy funkcję proboszcza sprawował w Wojnowicach ks. Johannes Melzer. Wówczas powstało obecne prezbiterium oraz transept. Uzyskały one styl neobarokowy, harmonizujący z dotychczasowymi elementami dawnej budowli.
Z pierwotnego, barokowego kościoła zachowały się dwa przęsła nawy oraz trzecie, od strony zachodniej, mieszczące chór i stanowiące zarazem podbudowę wieży usytuowanej w bryle korpusu. Wnętrze kościoła nakryte jest sklepieniem żaglastym na gurtach, spływającym na pilastry w porządku jońskim, z dekoracją stiukową o motywach kampanuli.
Ołtarz główny, nawiązujący do klasycyzmu, pochodzi z czasów przebudowy świątyni w latach 1931-32, choć wykorzystano podczas jego wzniesienia także elementy z końca XVIII w. Na ścianie za ołtarzem głównym znajduje się barokowa grupa ukrzyżowania z XIX w., po bokach ołtarza zaś dwie XVIII-wieczne, klasycystyczne rzeźby aniołów, pochodzące z kościoła dominikanek w Raciborzu. Warto także zwrócić uwagę na klasycystyczną ambonę z figurami Chrystusa Dobrego Pasterza i aniołów oraz płaskorzeźbami świętych Piotra i Pawła.
Z parafii pochodzą:
kapłani:
ks. Urban Piecha - syn ogrodnika w 1733roku rozpoczął studia w Seminarium Duchownym - nie ukończył ich, zmarł 4 lata później w czasie epidemii,
ks. Izydor Kocjan -urodził się w 1766r, zmarł w wieku 52 lat
ks. Ignata Lodzik - syn Fabiana Lodzik (sędziego), urodzony w 1804r. W wieku 48 lat zostaje dziekanem w Witmowie. Rok później umiera.
ks. Hubert Jordan - syn Johanna - dyrektora szkoły i kościelnego, organisty w Wojnowicach. Urodzony w 1904 roku w Kuchelnej. W wieku 26 lat przyjmuje święcenia kapłańskie we Wrocławiu. Wieku 52 lat wyjeżdża do Niemiec. Umiera w Ravensburgu w wieku 91 lat.
ks. Willibald Jordan - brat Huberta, urodzony w 1902 roku w Kuchelnej. W wieku 30 lat przyjął święcenia kapłańskie w Berlinie. Przed śmiercią stracił wzrok, przeżywszy 64 lata.
ks. Rudolf Lodzik - urodzony w 1926r. w Wojnowicach (syn Rudolfa i Berty z domu Modla z Cyprzanowa), w czasie II wojny światowej walczył jako żołnierz, w wieku 25 lat rozpoczyna studia seminaryjne w Opolu, które kończy w 1956r. W 1968r wyjeżdża na stałe do Niemiec. W 1998r. odwiedza Wojnowice i odprawia Mszę św. z okazji 90 urodzin swojej kuzynki Elżbiety Lazar.
ks. Wiesław Mróz - urodzony w 1976r. w Nowym Sączu, jako pierwsze dziecko z pięciorga rodzeństwa w rodzinie Genowefy i Józefa Mróz. W wieku 12 lat przyjeżdża wraz z rodzicami do Wojnowic, gdzie rozpoczyna naukę klasie 6 szkoły podstawowej. Był również ministrantem a po ukończeniu Technikum Mechanicznego rozpoczął naukę w Seminarium Duchownym najpierw w Nysie, potem w Opolu. W roku 2002 otrzymał święcenia kapłańskie. Obecnie jest proboszczem w par. św. Józefa Robotnika w Zawiści. Dodatkowo od 01.02.2020 pełni funkcję wicedziekana - Zagwiździe.
ks. dr Piotr Wróbel - urodzony w 1978r. w Głogowie (woj. dolnośląskie), jako pierwsze dziecko z pięciorga Wojciecha i Zofii Wróblów, Pierwszą Komunię przyjął w Dzień Dziecka, czyli 1 czerwca w 1986r. z rąk ówczesnego proboszcza ks. Czesława Korzeniowskiego. Po maturze przyszedł czas na poważne decyzje- odbył w tym celu tygodniowe rekolekcje zamknięte u sióstr Karmelitanek Bosych w Gdyni, po których zaczął studia na Akademii Ekonomicznej w przepięknym Krakowie. Będąc na wyjeździe zagranicznym na ostatnim roku studiów podjął życiową decyzję. W tym samym 2002 roku został wyświęcony na kapłana jego kolega - ks. Wiesław Mróz. Tuż po jego prymicjach, a przed ukończeniem studiów wstąpił do Wyższego Seminarium Archidiecezji Krakowskiej. 2 czerwca 2007 roku przyjmuje święcenia kapłańskie. Niestety, jego święceń nie doczekał proboszcz i wychowawca ks. Antoni Misik. Obecnie ks. Piotr jest kapłanem archidiecezji krakowskiej i posługuje jako wikariusz w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kraków-Mistrzejowice.
ks. Tomasz Koterba - Urodzony w 1988r. jako pierwsze dziecko Ireny i Andrzeja Koterbów. Od zawsze chciał iść do Seminarium. W gimnazjum na akademii odgrywał nawet rolę ks. Weltzla. Uczęszczał na kółko regionalne p. Ewy Gotzmann, gdzie razem pogłębiali wiedzę na temat historii jego Małej Ojczyzny. W 2007r. wstąpił do Seminarium w Opolu. W 2013 roku przeżywaliśmy jego prymicje. Napisał - tomik poezji "W drodze". Obecnie jest wikariuszem w parafii św. Wawrzyńca w Głuchołazach.
siostra zakonna:
s. Anna Renata Kupka SMI - Urodzona w 1960r. w Raciborzu. Skończyła Liceum Ekonomiczne w Raciborzu, później przez 2 lata pracowała w ówczesnym Henklu. Mając 21 lat wstąpiła do zakonu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny przyjmując imię zakonne Anna. Obecnie przebywa w macierzystym zakonie we Wrocławiu.
Księża proboszczowie od 1377 do nadal:
Johann von Waynerdof, Mateus Davidis, Andreas z Wojnowic, Simon Kylanovius, Bartholomeus Sagittarius, Simon Plewiński, Mateus Meridies, Petr Lorin, Johan Zbiret, Bartholomeus Nierychło, Georg Petrasch, Christoph Menżyk, Andreas Skupin, Johan Promboszcz, Franz Kurtz, Valentin Czech, Matheus Adametz, Casper Umlauf, Dominik Heyny, Joseph Weyrauch, Bartholomeus Kruczek, Adrian Rink, Matheus Ludenia, Cajetan Dolański, Petrus Hlubek, Josef Purschke, Augustin Gorke, Richard Barnert, Emanuel Kempa, Carl Namysło, Joannes Melzer, Józef Kampka, Ryszard Stokłosa, Jerzy Śliwka, Czesław Korzeniowski, Antoni Misik, Piotr Bekierz, Krzysztof Kazimierz, Jan Bujak, Jan Szymańczuk