W sobotę 31 grudnia 2022 roku dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci emerytowanego papieża Benedykta XVI. Joseph Ratzinger urodził się 16 kwietnia 1927 roku w Marktl am Inn (Niemcy, Bawaria). 29 czerwca 1951 roku wraz ze swoim bratem Georgiem przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Monachium Michaela von Faulhabera. W 1953 roku zdobył stopień doktora pracą o św. Augustynie, zatytułowaną „Ludzie i Dom Boży w doktrynie kościelnej św. Augustyna”. W 1957 r. habilitował się pracą o św. Bonawenturze. W 1958 roku został profesorem kolegium we Fryzyndze, a od 1958 roku był profesorem na uniwersytecie w Bonn. Na II Soborze Watykańskim (1962-1965) był doradcą teologicznym niemieckiego arcybiskupa Kolonii Josepha Fringsa. W 1966 roku ks. prof. Joseph Ratzinger został ustanowiony przewodniczącym wydziału teologii dogmatycznej na uniwersytecie w Tybindze, a z końcem 1969 roku wrócił do Bawarii na uniwersytet w Ratyzbonie. W marcu 1977 roku został ustanowiony arcybiskupem Monachium i Fryzyngi. Za swoją biskupią dewizę przyjął Cooperatores Veritatis, co oznacza „Współpracownicy Prawdy”. 25 listopada 1981 roku papież Jan Paweł II mianował Ratzingera prefektem Kongregacji Nauki Wiary.

Sens i wartość kolędowania

Drodzy Diecezjanie,

Okres Bożego Narodzenia to czas kolędowych odwiedzin duszpasterzy w domach wiernych.
W ostatnich dwóch latach, ze względu na zastosowane środki ostrożności związane z epidemią,
tradycyjna forma tych odwiedzin została zmieniona. Spotykaliśmy się na wspólnej modlitwie
i kolędowaniu w naszych świątyniach, a otrzymane tam błogosławieństwo zanosiliśmy do naszych
domów. Zachowując nadal konieczną ostrożność, możemy w tym roku powrócić do uświęconej
wielowiekową praktyką tradycji kolędowania, która zawiera całe bogactwo treści.

Dalsza część listu w załączniku:

Słowo Przewodniczącego Komisji Duszpasterstwa KEP
Spowodowane tragedią wojny przybywanie do Polski i obecność pośród nas wielu naszych sióstr i braci z Ukrainy, skłania do określenia ogólnych wskazań duszpasterskich. Stanowiąc Kościół Chrystusowy nie możemy bowiem zaniedbać posługi miłości, niemniej ważnej jak posługa Słowa i Sakramentów. Mając to na względzie, chcemy przypomnieć, do czego zobowiązany jest uczeń Chrystusa i określić pierwsze kroki, które należy skierować do przybyłych. W określeniu tych treści są podstawą dwa dokumenty watykańskie: instrukcja Miłość Chrystusa do migrantów (2004) oraz wytyczne duszpasterskie Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo przesiedlonych (2013).